Precies om 11 uur kwam groep 8 van ’t Spectrum onder leiding van juf Femke op 8 december bij het mensenrechtenmonument. Daar waren de makers van het monument, Cor Maarleveld en Joop van Dorp, al aanwezig samen met oud-minister Agnes van Ardenne, destijds samen met haar man nauw betrokken bij de totstandkoming van het monument. Ook wethouder Silos was van de partij en natuurlijk de leden van de plaatselijke Amnesty-groep.
Alle aanwezigen legden bloemen bij het monument,
waarna iedereen zich begaf naar De Windwijzer.
Als je 25 jaar bent, trakteer je natuurlijk.
De leerlingen werden dan ook verrast met een gebakje met daarop een foto van het monument.
Ook de chocolademelk werd uitgedeeld.
Daarna was het de beurt aan de leerlingen om, veelal twee aan twee, hun zelfgemaakte gedichten voor te lezen. Wat een talent! De leerlingen hebben ook dit jaar weer hun uiterste best gedaan. Zowel Agnes van Ardenne als wethouder Jacky Silos waren vol lof over de gedichten van de leerlingen.
Enkele voorbeelden:
Mensenrechten
75 jaar vrijheid
75 jaar dat we kunnen stemmen
Dit is wat we willen
Voor elk mens, groot of klein moet er vrijheid zijn
De mensen zijn bang, bang voor de dood
Als je het heel goed van dichtbij bekijkt
Dan ga je terug, terug in het verleden
Vrijheid is elkaar vergeven
Daar is liefde voor nodig
Vrijheid is leren van je fouten
Kan je leven zonder muren of draad om je heen
Kan je verder gaan, niemand kan je stoppen
Wees wie je bent
We hebben respect voor elkaar
En ik vind dat we gelijke rechten moeten hebben overal!
Vrijheidsrap
Geen vrijheid betekent geen blijheid
Vroeger hadden ze kinderarbeid
Nu is dat verleden tijd
Rechten heeft iedereen
Dat gaat zonder probleem
Duitsland een probleem Japan doet mee
Dat is allebei echt niet oké
Veel verleden tijd , gelukkig maar
Het gaat in die landen, beter daar
Het moet nu zo blijven gaan
Zo heeft ieder een beter bestaan.
Dat ook de actualiteit de leerlingen niet ontgaat, moge blijken uit onderstaand gedicht:
Palestina & Israël
Van de arbeid, blindheid, bangheid en dwaasheid
Hebben Israël en Palestina allebei recht op vrijheid
Allebei de ogen zijn blind om niet te kunnen zien
Dat er geen oorlog voor nodig was
Dat is bijna hetzelfde als ruzies bij mij in de klas.
Ik hoop dat het al snel stopt
Ik hoop dat de ruzie net zo snel voorbij is als bij mij in de klas
Net als drukken op een knop
Allebei verdienen het beste
Maar alle mensen moeten stoppen met het kiezen van een kant
Want het is gewoon eigenlijk anderen pesten
Maar bekijk het maar zo
Alle ruzies verdwijnen als illusies
We hebben allemaal dezelfde rechten
Net als bij mij in de klas.
In de komende tijd zullen we meer gedichten plaatsen.